-
1 budowa
сущ.• здание• конституция• конструкция• корабль• постройка• произведение• склад• сложение• соглашение• сооружение• состав• сочинение• строение• строительство• стройка• структура• текстура• ткань• учреждение* * *bud|owa♀, мн. Р. \budowaów 1. стройка, строительство ň;pracować przy \budowaowie czegoś работать на строительстве чего-л.;plac (teren) \budowaowy строительная площадка, стройплощадка;
2. постройка, строение ň;3. строение ň, структура;\budowa ciała телосложение; \budowa komórki структура
клетки;\budowa zdania построение предложения; ● \budowa maszyn машиностроение;
\budowa okrętów судостроение+2. budowla, budynek 3. struktura
* * *ж, мн Р budów1) стро́йка, строи́тельство npracować przy budowie czegoś — рабо́тать на строи́тельстве чего́-л.
2) постро́йка, строе́ние n3) строе́ние n, структу́раbudowa ciała — телосложе́ние
budowa komórki — структу́ра кле́тки
budowa zdania — построе́ние предложе́ния
•- budowa okrętówSyn: -
2 ciało
сущ.• корпус• мякоть• мясо• плоть• тело* * *ciał|o☼,+budowa \ciałoa телосложение;ciele 1. чело;
drżeć na całym ciele дрожать всем телом;nabierać \ciałoa, przybierać na ciele полнеть, поправляться; spadać z \ciałoa (na ciele), tracić \ciało худеть;
2. перен. коллектив ♂, состав ♂;\ciało nauczycielskie коллектив преподавателей, учителя; \ciało dyplomatyczne дипломатический корпус; \ciało prawodawcze (ustawodawcze) законодательный орган;
3. спец. тело;\ciałoа ciekłe (płynne) жидкие тела, жидкости; \ciałoа stałe твёрдые тела; \ciałoа niebieskie небесные тела;
● Boże Ciało (Święto Bożego Ciała) церк. праздник Тела Господня* * *с, П ciele1) те́лоbudowa ciała — телосложе́ние
drżeć na całym ciele — дрожа́ть всем те́лом
nabierać ciała, przybierać na ciele — полне́ть, поправля́ться
spadać z ciała (na ciele), tracić ciało — худе́ть
2) перен. коллекти́в m, соста́в mciało nauczycielskie — коллекти́в преподава́телей, учителя́
ciało dyplomatyczne — дипломати́ческий ко́рпус
ciało prawodawcze (ustawodawcze) — законода́тельный о́рган
3) спец. те́лоciała ciekłe (płynne) — жи́дкие тела́, жи́дкости
ciała stałe — твёрдые тела́
ciała niebieskie — небе́сные тела́
•- Święto Bożego Ciała -
3 stać
глаг.• стать• стоять* * *стоятьpojawić się, powstać гл. стать (возникнуть)wstać гл. стать (встать, подняться)kosztować гл. стать (обойтись)zatrzymać się гл. стать (остановиться)stanąć гл. стать (поместиться)stanąć, zacząć гл. стать (приступить)nastać, stać się, zostać, zrobić się гл. стать (сделаться)stanąć гл. стать (ступить)starczyć, wystarczyć гл. стать (хватить)budowa ciała, figura сущ. стать (телосложение)charakter сущ. стать (характер)* * *stoję, stoi, stój, stał несов. стоять;\stać na palcach стоять на носках (на цыпочках);
fabryka stoi завод стоит (не работает);● \stać otworem быть открытым (доступным); \stać na przeszkodzie (na zawadzie, na drodze) быть помехой, мешать, препятствовать;
\stać na jakimś stanowisku (na gruncie czegoś) придерживаться какого-л. мнения; стоять на позиции чего-л.;\stać na uboczu (z boku, na boku) держаться в стороне; \stać przy swoim настаивать на своём;
\stać przy kimś быть верным кому-л.;stój (stać)! стой!;\stać za pasem (za progiem) стоять у ворот (у порога);
(nie) \stać kogoś na coś (не) по карману кому-л. что-л.* * *stoję, stoi, stój, stał несов.стоя́тьstać na palcach — стоя́ть на носка́х (на цы́почках)
- stać na przeszkodziefabryka stoi — заво́д стои́т (не рабо́тает)
- stać na zawadzie
- stać na drodze
- stać na jakimś stanowisku
- stać na gruncie czegoś
- stać na uboczu
- stać z boku
- stać na boku
- stać przy swoim
- stać przy kimś
- stój!
- stać!
- stać za pasem
- stać za progiem
- stać kogoś na coś -
4 Körperbau
См. также в других словарях:
budowa — ż IV, CMs. budowawie 1. blm «wznoszenie obiektu budowlanego; budowanie» Budowa domu, drogi, mostu. Materiały do budowy, na budowę. Prowadzić budowę. Pracować przy budowie. Budowa posuwała się szybko. 2. lm D. budowadów «budowla w trakcie… … Słownik języka polskiego
postawa — ż IV, CMs. postawawie; lm D. postawaaw 1. «ułożenie poszczególnych odcinków ciała względem siebie i w stosunku do linii środkowej u człowieka stojącego; właściwa pozycja, budowa ciała; zewnętrzny wygląd czyjejś postaci» Prawidłowa, wadliwa… … Słownik języka polskiego
kształt — m IV, D. u, Ms. kształtłcie; lm M. y 1. «zewnętrzny wygląd materialnego przedmiotu (rozpatrywany ze względu na ograniczające go linie lub powierzchnie, kontury); zarys, sylwetka jakiegoś przedmiotu; w ogóle wygląd, postać czegoś» Kształt podłużny … Słownik języka polskiego
wątły — wątłytli, wątłytlejszy 1. «o człowieku: odznaczający się słabą budową ciała, słabym zdrowiem, mający mało sił, chorowity, słabowity; o czyjejś budowie ciała, czyimś stanie zdrowia itp.: szczupły, mizerny, słaby» Wątłe dziecko. Wątły organizm.… … Słownik języka polskiego
polimorfizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. polimorfizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} występowanie w obrębie tego samego gatunku dwu lub więcej form różniących się budową ciała,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wielopostaciowość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. wielopostaciowośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} występowanie w obrębie tego samego gatunku dwu lub więcej form różniących się budową ciała,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
albatros — m IV, DB. a, Ms. albatrossie; lm M. y «Diomedea, ptak z rodziny ptaków oceanicznych o tej samej nazwie obejmującej 14 gatunków, charakteryzujących się silną budową ciała, długimi, wąskimi skrzydłami i wytrwałym lotem; zamieszkują oceany głównie… … Słownik języka polskiego
atletyczny — atletycznyni 1. «silnie zbudowany, barczysty, muskularny, dobrze rozwinięty fizycznie» Atletyczny mężczyzna. Atletyczna budowa ciała. ∆ Typ atletyczny → atletyk 2. «gimnastyczny, zapaśniczy» Ćwiczenia atletyczne … Słownik języka polskiego
dysplastyczny — dysplastycznyni ∆ psych. Typ dysplastyczny «typ konstytucjonalny odbiegający nieharmonijną budową ciała od jednego z trzech typów wyodrębnionych przez teorię konstytucjonalizmu (E. Kretschmera); dysplastyk» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
dżersej — m I; lm M. e, D. ów 1. D. u «dzianina wełniana, bawełniana, jedwabna lub z włókien sztucznych; odzież z tej tkaniny» Dżersej laminowany. Sukienka z dżerseju. 2. DB. a zootechn. zwykle w lm «rasa bydła mlecznego charakteryzująca się żółtą lub… … Słownik języka polskiego
efeb — m IV, DB. a, Ms. efebbie; lm M. owie, DB. ów «w starożytnej Grecji: młodzieniec w wieku 18 20 lat będący elewem efebii» Grecki efeb. Szkolenie efebów w sztuce wojennej. przen. «młody mężczyzna odznaczający się urodą i harmonijną budową ciała» ‹gr … Słownik języka polskiego